excreción

Galego

• Etimoloxía: do latín excretio.

• Pronuncia: /ekskɾɛˈθjoŋ/ (AFI)

Substantivo feminino

excreción (sg: excreción; pl: excrecións)

1. Acción ou efecto de excretar.
2. Proceso biolóxico polo cal un ser vivo elimina do seu organismo as substancias tóxicas adquiridas pola alimentación ou producidas polo seu metabolismo.
3. Produto excretado.

Traducións

• Alemán: Ausscheidung ^(de)
• Castelán: excreción ^(es).
• Francés: excrétion ^(fr).
• Grego: έκκριση ^(el) (éckrich)
• Ido: eksekreco ^(io)
• Inglés: excretion ^(en).
• Italiano: escrezione ^(it)
• Polaco: wydalanie ^(pl)
• Portugués: excreção ^(pt)

Castelán

• Etimoloxía: do latín excretio.

Substantivo feminino

excreción (sg: excreción; pl: excreciones)

1. Excreción.