hemistiquio

Galego

• Etimoloxía: do latín hemistichĭum, e este do grego antigo ἡμιστίχιον hēmistíchion.

• Pronuncia: /ɛ.mis.'ti.kjo̯/ (AFI)

Substantivo masculino

hemistiquio
(sg: hemistiquio; pl: hemistiquios)

1. (Literatura) Cada unha das dúas metades dun verso dividido por unha pausa no centro.
   • Exemplo: O terceiro verso deste cuarteto ten dous hemistiquios heptasílabos.
     
     

Traducións

• Alemán: Halbvers ^(de)
• Castelán: hemistiquio ^(es)
• Catalán: hemistiqui ^(ca)
• Francés: hémistiche ^(fr)
• Grego: ημιστίχιο ^(el)
• Inglés: hemistich ^(en)
• Italiano: emistichio ^(it)
• Polaco: hemistych ^(pl)
• Portugués: hemistíquio ^(pt)
• Vasco: hemistikio ^(eu)

Castelán

• Etimoloxía: do latín hemistichĭum, e este do grego antigo ἡμιστίχιον hēmistíchion.

Substantivo masculino

hemistiquio (sg: hemistiquio; pl: hemistiquios)

1. (Literatura) Hemistiquio.