hulla

Galego

• Etimoloxía: do francés houille.

• Pronuncia: /ˈuʎa̝/ (AFI)

Substantivo feminino

hulla (sg: hulla; pl: hullas)

1. Carbón mineral, de tipo bituminoso, sendo, pois, unha rocha sedimentaria de orixe orgánica, contén entre un 45 e un 85% de carbono. É dura e crebadiza, estratificada, de cor negra e brillo mate ou graxo.
   • Termos relacionados: turba, lignito, antracita, carbón mineral.

Traducións

• Francés: houille ^(fr).
• Portugués: hulha ^(pt)