insectívoro

Galego

Erinaceus europaeus

• Etimoloxía: do latín insectum, 'insecto' e ´-voro, 'que come'.

• Pronuncia: /iŋ.sek.ˈt̪i.β̞o.ɾo/ (AFI)

Adxectivo

insectívoro (ms: insectívoro; mpl: insectívoros; fs: insectívora; fpl: insectívoras)

1. Dito dun animal, que se alimenta principalmente de insectos.
   • Exemplo: As toupas e os ourizos de terra son insectívoros.
     
     
2. Dito dunha planta, que captura insectos entre as súas follas e os dixire.
   • Exemplo: As plantas insectívoras temén se chanama plantas carnívoras.
     
     
3. (Zooloxía) Dise dos mamíferos de pequeno tamaño que teñen os molares provistos de puntas agudas cos que mastigan o corpo dos insectos dos que se alimentan, como a toupa ou o ourizo.
   • Exemplo: A toupa é un exemplo de animal inscetívoro
     
     .

Observacións

Na 3ª acepción hai anos este grupo de animais considébase como un taxon.