langrán

Galego

• Etimoloxía: de etimoloxía descoñecida.

• Pronuncia: /laŋˈɡɾaŋ/ (AFI)

Adxectivo

langrán (ms: langrán; mpl: langráns; fs: langrá; fpl: langrás)

1. Que non ten vontade para traballar e pasa o tempo sen facer nada.
   • Sinónimos: badanas, baleigán, brégolas, calaceiro, calaceiro, folgazán, galbán, gandaina, gandulo, lacaceiro, lacazán, lacoeiro, lerchán, lercho, lombán, loubán, mamalón, mangallón, pandorco, preguiceiro, preguizoso, vago, vergallán, zolado, zoupeiro.

Substantivo

langrán (ms: langrán; mpl: langráns; fs: langrá; fpl: langrás)

1. Persoa que non ten vontade para traballar e pasa o tempo sen facer nada.
   • Sinónimos: badanas, baleigán, brégolas, calaceiro, calaceiro, folgazán, galbán, gandaina, gandulo, lacaceiro, lacazán, lacoeiro, lerchán, lercho, lombán, loubán, mamalón, mangallón, pandorco, preguiceiro, preguizoso, vago, vergallán, zolado, zoupeiro.