octaedro

Galego

• Etimoloxía: do grego antigo ὀκτάεδρος (oktáedros).

• Pronuncia: /ɔktaˈɛðɾo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

octaedro (sg: octaedro; pl: octaedros)

1. (Xeometría) Poliedro de oito caras, que de ser regular e convexo, as caras son triángulos equiláteros.

Traducións

• Francés: octaèdre ^(fr)
• Alemán: Oktaeder ^(de)
• Inglés: octahedron ^(en)
• Chinés: 八面体 ^(zh)
• Croata: oktaedar ^(hr)
• Castelán: octaedro ^(es)
• Esperanto: okedro ^(eo)
• Finés: oktaedri ^(fi)
• Húngaro: oktaéder ^(hu)
• Italiano: ottaedro ^(it)
• Xaponés: 八面体 ^(ja)
• Polaco: ośmiościan foremny ^(pl), oktaedr ^(pl)
• Portugués: octaedro ^(pt)
• Ruso: октаэдр ^(ru), восьмигранник ^(ru)
• Sueco: oktaeder ^(sv)