onomástico

Galego

• Etimoloxía: do grego antigo ὀνομαστικός onomastikós. A forma feminina, de ὀνομαστική onomastikḗ, 'arte de nomear'.

• Pronuncia: /o.no.ˈmas.t̪i.ko/ (AFI)

Adxectivo

onomástico (ms: onomástico; mpl: onomásticos; fs: onomástica; fpl: onomásticas)

1. Relativo ou pertencente aos nomes propios, especialmente de persoa, e ao seu estudo.
   • Exemplo: As guías de teléfonos, hoxe case non utilizadas, constiúen un índice onomástico.
     
     

Substantivo feminino

onomástica (sg: onomástica; pl: onomásticas)

1. Estudo dos nomes propios, especialmente os de persoa, e da súa etimoloxía, morfoloxía, transformacións, etc.
   • Exemplo: É un gran coñecedor da onomástica galega
     
     .
2. Lista de nomes propios.
   • Exemplo: Son xa un vello, e cando fun a escola tiven que aprender de memoria a lista onomástica dos reis godos da Hispania, desde Ataúfo até Don Rodrigo
     
     .
3. Día en que se celebra a festa do santo ou da santa de quen se leva o nome.
   • Exemplo: O 15 de xullo moitas mulleres galegas de certa idede celebran a súa onomástica.