nomear

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués nomẽar, nomear, do latín nōmināre.

• Pronuncia: [no.meˈaɾ] (AFI)

Verbo transitivo

nomear

1. Dar un nome a unha persoa, animal ou cousa.
2. Designar polo nome, facer mención do nome de algo ou alguén.
   • Sinónimos: citar, mencionar.
3. Elixir, escoller, desiganar a alguén para un traballo, cargo ou misión.
   • Antónimos: cesar, destituír.

Traducións

• Alemán: benennen ^(de)
• Castelán: nombrar ^(es).
• Catalán: anomenar ^(ca), nomenar ^(ca)
• Francés: nommer ^(fr).
• Inglés: name ^(en)
• Portugués: nomear ^(pt).
• Vasco: aipatu ^(eu), adierazi ^(eu), izendatu ^(eu)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	nomear
Xerundio	nomeando
Participio	nomeado, nomeada, nomeados, nomeadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	nomeo	nomeas	nomea	nomeamos	nomeades	nomean
	Copretérito	nomeaba	nomeabas	nomeaba	nomeabamos	nomeabades	nomeaban
	Pretérito	nomeei	nomeaches	nomeou	nomeamos	nomeastes	nomearon
	Antepretérito	nomeara	nomearas	nomeara	nomearamos	nomearades	nomearan
	Futuro	nomearei	nomearás	nomeará	nomearemos	nomearedes	nomearán
	Pospretérito	nomearía	nomearías	nomearía	nomeariamos	nomeariades	nomearían
Modo Subxuntivo	Presente	nomee	nomees	nomee	nomeemos	nomeedes	nomeen
	Pretérito	nomease	nomeases	nomease	nomeásemos	nomeásedes	nomeasen
	Futuro	nomear	nomeares	nomear	nomearmos	nomeardes	nomearen
Modo Imperativo	Afirmativo		nomea	nomee1	nomeemos	nomeade	nomeen1
	Negativo		nomees	nomee1	nomeemos	nomeedes	nomeen1
Infinitivo conxugado		nomear	nomeares	nomear	nomearmos	nomeardes	nomearen

1 Vostede(s)

Portugués

• Etimoloxía: do galego-portugués nomẽar, nomear, do latín nōmināre.

Verbo transitivo

nomear

1. Nomear.

Termos relacionados

• renomear
• prenomear