pillabán

Galego

• Etimoloxía: de pillar.

• Pronuncia: [pi.ʎaˈβaŋ] (AFI)

Adxectivo

pillabán (ms: pillabán; mpl: pillabáns; fs: pillabana; fpl: pillabanas)

1. Que fai moitas trasnadas.
   • Sinónimos: galopín, pillo, tuno.
2. Que emprega a astucia e mailo engano para conseguir o que quere.
   • Sinónimos: arraposado, arteiro, astuto, cazurro, lagarteiro, loubán, pícaro, pillo, raposeiro.

Substantivo

pillabán (ms: pillabán; mpl: pillabáns; fs: pillabá; fpl: pillabás)

1. Rapaz un pouco desvergonzado e traste que comete pequenas falcatruadas.
   • Sinónimos: galopín, pillo, tunante, tuno.
2. Persoa que actúa con astucia ou malicia para lograr os seus obxectivos.  .
   • Sinónimos: arteiro, cazurro, lagarteiro, loubán, pícaro, pillo.