prata
Galego
prata1
- Etimoloxía: do galego-portugués prata, do latín plattus, do grego antigo πλατύς (platús).
- Pronuncia: [ˈpɾa.tɐ] (AFI)
Substantivo feminino
prata (sg: prata; pl: pratas)
- (Química) Elemento químico número 47 que se caracteriza por ser metálico, maleable e dúctil, de cor branca metálica e coa mellor condutividade eléctrica e térmica de todos os metais. O seu símbolo é Ag.
Termos relacionados
Traducións
- Alemán: Silber (de).
- Castelán: plata (es).
- Francés: argent (fr).
- Inglés: silver (en).
- Italiano: argento (it).
- Latín: argentum (la).
- Neerlandés: zilver (nl).
- Portugués: prata (pt).
- Sueco: silver (sv).
- Vasco: zilar (eu).
prata2
- Etimoloxía: de prato.
- Pronuncia: [ˈpɾa.tɐ] (AFI)
Substantivo feminino
prata (sg: prata; pl: pratas)
Termos relacionados
Traducións
Portugués
- Pronuncia: [ˈpɾa.tɐ] (AFI)
Substantivo feminino
prata (sg: prata; pl: pratas)