pretérito imperfecto

Galego

• Etimoloxía: composto de pretérito e imperfecto.

• Pronuncia: /pɾeˈtɛɾito̝ impeɾˈfɛkto̝/ (AFI)

Locución substantiva masculina

pretérito imperfecto (sg: pretérito imperfecto; pl: pretéritopretéritos imperfectos)

1. (Gramática) Tempo verbal do modo indicativo, que indica unha acción habitual do pasado ou que ocorría canda outra.
   • Sinónimos: copretérito, imperfecto, pretérito imperfecto de indicativo.