reixa

Galego

• Etimoloxía: do italiano regge, 'porta da igrexa', 'enreixado que separa aos fieis do altar', e este do latín medieval porta regia.

• Pronuncia: /'ɾej.ʃa̯/ (AFI)

Substantivo feminino

reixa
(sg: reixa; pl: reixas)

1. Conxunto formado por barras de ferro paralelas ou cruzadas, que se pon como protección nas ventás, como cerrado arredor das casas e outros edificios.
   • Exemplo: As fiestras do noso convento teñen reixas.
     
     .