roncear

Galego

• Etimoloxía: de ronce.

• Pronuncia: [ron.θeˈaɾ] (AFI)

Verbo intransitivo

roncear

1. Virar un carro movendo as súas rodas en direccións opostas, sen avanzar.
   • Sinónimos: remoer, rousar.

Verbo transitivo

roncear

1. Virar [un carro] movendo as súas rodas en direccións opostas, sen avanzar.
   • Sinónimos: remoer, rousar.

Termos relacionados

• ronce

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	roncear
Xerundio	ronceando
Participio	ronceado, ronceada, ronceados, ronceadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	ronceo	ronceas	roncea	ronceamos	ronceades	roncean
	Copretérito	ronceaba	ronceabas	ronceaba	ronceabamos	ronceabades	ronceaban
	Pretérito	ronceei	ronceaches	ronceou	ronceamos	ronceastes	roncearon
	Antepretérito	ronceara	roncearas	ronceara	roncearamos	roncearades	roncearan
	Futuro	roncearei	roncearás	ronceará	roncearemos	roncearedes	roncearán
	Pospretérito	roncearía	roncearías	roncearía	ronceariamos	ronceariades	roncearían
Modo Subxuntivo	Presente	roncee	roncees	roncee	ronceemos	ronceedes	ronceen
	Pretérito	roncease	ronceases	roncease	ronceásemos	ronceásedes	ronceasen
	Futuro	roncear	ronceares	roncear	roncearmos	ronceardes	roncearen
Modo Imperativo	Afirmativo		roncea	roncee1	ronceemos	ronceade	ronceen1
	Negativo		roncees	roncee1	ronceemos	ronceedes	ronceen1
Infinitivo conxugado		roncear	ronceares	roncear	roncearmos	ronceardes	roncearen

1 Vostede(s)

Portugués

Verbo

roncear

1. Moverse devagar.