sorbitol

Galego

• Pronuncia: [soɾ.βiˈtɔl] (AFI)

Substantivo masculino

sorbitol (sg: sorbitol; pl: sorbitois)

1. (Alimentación) (Química) Azucre de tipo poliol (fórmula empírica: C₆H₈(OH)₆) que se emprega como edulcorante e como espesante nos alimentos, así como en fármacos, produtos químicos... Encóntrase de xeito natural nalgúns alimentos e tamén se produce industrialmente, por redución do monosacárido máis corrente, a glicosa, con hidróxeno. Tamén se forma no corpo humano. Atópase en cantidades apreciables nas algas pardas e, xunto coa frutosa, a glicosa e a sacarosa, en froitos como as peras, as mazás, as cereixas e os melocotóns. Como aditivo alimentario, o seu código é E-420.

Traducións

• Castelán: sorbitol ^(es)
• Catalán: sorbitol ^(ca)
• Finés: sorbitoli ^(fi)
• Francés: sorbitol ^(fr)
• Inglés: sorbitol ^(en)
• Portugués: sorbitol ^(pt)
• Xaponés: ソルビトール ^(ja) (sorubitōru)