traxectoria

Galego

• Etimoloxía: do francés trajectoire.

• Pronuncia: /tɾa.ʃek.'to.ɾia̯/ (AFI)

Substantivo feminino

traxectoria
(sg: traxectoria; pl: traxectorias)

1. Liña que describe no plano ou no espazo un corpo en movemento.
   • Exemplo: Desde o observatorio viamos as traxectorias dos proxectís.
     
     
2. (Matemáticas) Curva que corta coa mesma inclinación todas as curvas dun feixe ou sistema dado.
   • Exemplo: As traxetorias das curvas.
     
     
3. (Meteoroloxía) Derrota ou curso que segue o corpo dun furacán ou unha tormenta.
   • Exemplo: Os meteorólogos estudaron as posíbeis traxectorias do furacán.
     
     
4. (Figurado) Curso que, ao longo do tempo, segue o comportamiento dunha persoa, dun grupo social ou dunha institución.
   • Exemplo: O catedrático xubilouse tras unha brillante e dilatada traxectoria profesional.