ufar

Galego

Verbo intransitivo

ufar

1. Botar berros de alegría como acompañamento dunha cantiga ou baile.
   • Sinónimos: agruar, aturular, aturuxar, grixar, gruar.

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	ufar
Xerundio	ufando
Participio	ufado, ufada, ufados, ufadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	ufo	ufas	ufa	ufamos	ufades	ufan
	Copretérito	ufaba	ufabas	ufaba	ufabamos	ufabades	ufaban
	Pretérito	ufei	ufaches	ufou	ufamos	ufastes	ufaron
	Antepretérito	ufara	ufaras	ufara	ufaramos	ufarades	ufaran
	Futuro	ufarei	ufarás	ufará	ufaremos	ufaredes	ufarán
	Pospretérito	ufaría	ufarías	ufaría	ufariamos	ufariades	ufarían
Modo Subxuntivo	Presente	ufe	ufes	ufe	ufemos	ufedes	ufen
	Pretérito	ufase	ufases	ufase	ufásemos	ufásedes	ufasen
	Futuro	ufar	ufares	ufar	ufarmos	ufardes	ufaren
Modo Imperativo	Afirmativo		ufa	ufe1	ufemos	ufade	ufen1
	Negativo		ufes	ufe1	ufemos	ufedes	ufen1
Infinitivo conxugado		ufar	ufares	ufar	ufarmos	ufardes	ufaren

1 Vostede(s)