usurpar
Galego
- Pronuncia: [u.suɾˈpaɾ] (AFI)
usurpar
- Apoderarse dunha propiedade ou un dereito que lle pertence a outro.
Traducións
- Castelán: usurpar (es)
- Catalán: usurpar (ca)
- Esperanto: uzurpi (eo)
- Finés: kaapata (fi)
- Francés: usurper (fr)
- Grego: σφετερίζομαι (el)
- Húngaro: bitorol (hu)
- Ido: uzurpar (io)
- Indonesio: menyita (id), mengambil (id)
- Inglés: usurp (en)
- Islandés: hrifsa völd (is), taka yfir (is), ræna völdum (is)
- Italiano: usurpare (it)
- Latín: usurpare (la)
- Neerlandés: zich (nl) toeëigenen (nl)
- Noruegués: usurpere (no)
- Polaco: uzurpować (pl)
- Portugués: usurpar (pt)
- Romanés: uzurpa (ro), răpi (ro)
- Ruso: узурпировать (ru)
- Sueco: usurpera (sv), tillskansa sig (sv), inkräkta på (sv), bemäktiga sig (sv)
- Telugú: అన్యాయముగా ఆక్రమించుకొను (te)
Conxugación
Verbo regular da 1ª conxugación
Infinitivo | usurpar |
Xerundio | usurpando |
Participio | usurpado, usurpada, usurpados, usurpadas |
1 Vostede(s) |
Castelán
usurpar
Catalán
usurpar
Portugués
usurpar