violar

Galego

• Etimoloxía: do latín violare.

• Pronuncia: [biɔˈlaɾ] (AFI)

Verbo transitivo

violar

1. Saír e actuar fóra dunha lei, unha prohibición, un acordo...
   • Sinónimos: conculcar, contravir, incumprir, infrinxir, quebrantar, transgredir.
   • Antónimos: cumprir, respectar.
   • Termos relacionados: vulnerar.
2. Entrar pola forza nun sitio, especialmente, sagrado ou protexido.
   • Sinónimos: profanar.
3. Practicar relacións sexuais con alguén sen o seu consentimento.

Traducións

• Castelán: violar ^(es)
• Catalán: violar ^(ca)
• Francés: violer ^(fr)
• Inglés: violate ^(en)
• Italiano: violare ^(it)
• Portugués: violar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	violar
Xerundio	violando
Participio	violado, violada, violados, violadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	violo	violas	viola	violamos	violades	violan
	Copretérito	violaba	violabas	violaba	violabamos	violabades	violaban
	Pretérito	violei	violaches	violou	violamos	violastes	violaron
	Antepretérito	violara	violaras	violara	violaramos	violarades	violaran
	Futuro	violarei	violarás	violará	violaremos	violaredes	violarán
	Pospretérito	violaría	violarías	violaría	violariamos	violariades	violarían
Modo Subxuntivo	Presente	viole	violes	viole	violemos	violedes	violen
	Pretérito	violase	violases	violase	violásemos	violásedes	violasen
	Futuro	violar	violares	violar	violarmos	violardes	violaren
Modo Imperativo	Afirmativo		viola	viole1	violemos	violade	violen1
	Negativo		violes	viole1	violemos	violedes	violen1
Infinitivo conxugado		violar	violares	violar	violarmos	violardes	violaren

1 Vostede(s)

Castelán

• Etimoloxía: do latín violare.

Verbo

violar

1. Violar.

Catalán

• Etimoloxía: do latín violare.

Verbo

violar

1. Violar.

Portugués

• Etimoloxía: do latín violare.

Verbo

violar

1. Violar.