vitoriano

Galego

Adxectivo

vitoriano (ms: vitoriano; mpl: vitorianos; fs: vitoriana; fpl: vitorianas)

1. Relativo ou pertencente a Vitoria.
2. (Historia) Relativo ou pertencente á época da raíña Vitoria de Inglaterra, a finais dó século XIX.

Traducións

Relativo a Gasteiz

Castelán: vitoriano (es) Catalán: vitorià (ca) Portugués: vitoriano (fr) Vasco: gasteiztar (eu)

Relativo á época da raíña Vitoria

Francés: victorien (fr) Africáner: victoriaans (af) Albanés: viktorian (sq) Alemán: viktorianisch (de) Amhárico: ድልድያን (am) Inglés: Victorian (en) Árabe: الفيكتوري (ar) Armenio: Վիկտորիան (hy) Bengalí: ভিক্টরিআর (bn) Bielorruso: віктарыянскі (be) Bosníaco: viktorijanski (bs) Búlgaro: викториански (bg) Catalán: victoriana (ca) Chinés: 維多利亞時代 (zh) Cingalés: ජයග්රාහකයා විය (si) Coreano: 빅토리아 주의 (ko) Croata: viktorijanski (hr) Danés: victorianske (da) Castelán: victoriano (es) Esperanto: viktoriana (eo) Finés: viktoriaaninen (fi) Grego: βικτοριανή (el) Gujarati: વિક્ટોરિયન (gu) Húngaro: viktoriánus (hu) Italiano: vittoriano (it) Neerlandés: victoriaans (nl) Noruegués: viktorianske (no) Polaco: wiktoriański (pl) Portugués: vitoriano (pt) Romanés: victorian (ro) Ruso: викторианский (ru) Serbio: викторијански (sr) Eslovaco: viktoriánsky (sk) Esloveno: viktorijanski (sl) Sueco: viktoriansk (sv) Checo: viktoriánský (cs) Ucraíno: вікторіанський (uk)

Substantivo

vitoriano (ms: vitoriano; mpl: vitorianos; fs: vitoriana; fpl: vitorianas)

1. (Xentilicio) Habitante ou natural de Vitoria.

Traducións

• Castelán: vitoriano ^(es)
• Catalán: vitorià ^(ca)
• Portugués: vitoriano ^(fr)
• Vasco: gasteiztar ^(eu)