abarrancamiento

Castelán

• Etimoloxía: de abarrancar.

Substantivo masculino

abarrancamiento (sg: abarrancamiento; pl: abarrancamientos)

1. (Xeomorfoloxía) Acción ou efecto de embarrancar ou embarrancarse.
   • Exemplo: Las fuertes lluvias produjeron el abarrancamiento de la ladera.
     
     
   • Tradución: As fortes chuvias fixeron que se embarrancase a aba.
2. (Xeomorfoloxía) Sistema de fendeduras producido no terreo pola acción erosiva da auga da chuvia ao escoarse antes de concentrarse en forma de arroio ou torrente.
   • Exemplo: En las regiones de clima subdesértico el abarrancamiento es la forma de paisaje típica, debido a las escasas pero violentas lluvias.
     
     
   • Tradución: Nas rexións de clima subdesértico, a auga das escasas pero violentas chuvias embarráncase dándolle á paisaxe a súa forma típica.