Galego

  •   Pronuncia: /embaraŋˈkaɾ/ (AFI)

  Verbo intransitivo

embarrancar

  1. Quedar [unha embarcación] detida por tocar co fondo na auga.

  Verbo pronominal

embarrancar

  1. Atoarse nun barranco, nun lameiro ou noutro obstáculo.
  2. (Figurado) Atascarse nunha dificultade.

  Verbo transitivo

embarrancar

  1. Facer que [unha embarcación] toque co fondo na auga, deténdose.

Conxugación