sobordar

Galego

• Pronuncia: /soβoɾˈðaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

sobordar

1. Quedar [unha embarcación] detida por tocar co fondo na auga.
   • Exemplo: O buque sobordou nunhas rochas que non estaban sinaladas na carta.
     
     
   • Sinónimos: embarrancar, encallar, varar.

Traducións

• Francés: échouer ^(fr).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	sobordar
Xerundio	sobordando
Participio	sobordado, sobordada, sobordados, sobordadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	sobordo	sobordas	soborda	sobordamos	sobordades	sobordan
	Copretérito	sobordaba	sobordabas	sobordaba	sobordabamos	sobordabades	sobordaban
	Pretérito	sobordei	sobordaches	sobordou	sobordamos	sobordastes	sobordaron
	Antepretérito	sobordara	sobordaras	sobordara	sobordaramos	sobordarades	sobordaran
	Futuro	sobordarei	sobordarás	sobordará	sobordaremos	sobordaredes	sobordarán
	Pospretérito	sobordaría	sobordarías	sobordaría	sobordariamos	sobordariades	sobordarían
Modo Subxuntivo	Presente	soborde	sobordes	soborde	sobordemos	sobordedes	soborden
	Pretérito	sobordase	sobordases	sobordase	sobordásemos	sobordásedes	sobordasen
	Futuro	sobordar	sobordares	sobordar	sobordarmos	sobordardes	sobordaren
Modo Imperativo	Afirmativo		soborda	soborde1	sobordemos	sobordade	soborden1
	Negativo		sobordes	soborde1	sobordemos	sobordedes	soborden1
Infinitivo conxugado		sobordar	sobordares	sobordar	sobordarmos	sobordardes	sobordaren

1 Vostede(s)