Galego

 
Abeto común, Abies alba.
  •   Pronuncia: [aˈβe.tʊ ˈbɾaŋ.kʊ] (AFI)

  Locución substantiva masculina

abeto branco (sg: abeto branco; pl: abetos brancos)

  1. (Botánica) Árbore da familia das pináceas, Abies alba, de folla perenne, monoica, de tronco moi alto (até 50 m ou máis), recto, de codia de cor gris cincenta, coa copa cónica, ás veces case cilíndrica, pólas horizontais, follas en forma de agulla, e piñas alongadas e ergueitas, que se distribúe polas grandes montañas do sur de Europa.

Traducións