acanalador

Galego

• Etimoloxía: de acanalar, de canal, do latín canalis.

• Pronuncia: [a.ka.na.laˈðoɾ] (AFI)

Substantivo masculino

acanalador (sg: acanalador; pl: acanaladores)

1. Ferramenta dos carpinteiros que se emprega para abrir canles nas madeiras.
2. (Alimentación) Instrumento de cociña empregado na extracción de pedazos de cascas dalgunhas froitas co simple obxecto de embelecer.

Traducións

• Castelán: acanalador ^(es)
• Inglés: tonging and grooving plane ^(en) (1), canelle knife ^(en) (2)

Castelán

Substantivo masculino

acanalador (sg: acanalador; pl: acanaladores)

1. Acanalador.
2. (Alimentación) Acanalador.