albariño

Galego

[1]

• Pronuncia: /alβaˈɾiɲo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

albariño (sg: albariño; pl: albariños)

1. Variedade de uva branca de Galicia e norte de Portugal, de tamaño pequeno, forma redonda, de pel grosa e tonalidade verde amarelada, de sabor doce. É empregada na elaboración dos viños das denominacións de orixe Rías Baixas e Ribeira Sacra, así como para o Vinho Verde portugués.
2. Viño feito con este tipo de uva.

Adxectivo

albariño (ms: albariño; mpl: albariños; fs: albariña; fpl: albariñas)

1. Dise do froito ou planta que é dunha tonalidade máis clara que as do mesmo tipo.

Traducións

• Alemán: Alvarinho ^(de)
• Búlgaro: албариньо ^(bg)
• Castelán: albariño ^(es)
• Catalán: albarinyo ^(ca)
• Chuvaxo: албариньо ^(cv)
• Francés: alvarinho ^(fr)
• Inglés: albariño ^(en)
• Neerlandés: alvarinho ^(nl)
• Noruegués: albariño ^(no)
• Polaco: alvarinho ^(pl)
• Portugués: alvarinho ^(pt)
• Sueco: albariño ^(sv)
• Vasco: albariño ^(eu)