anamorfose

Galego

Anamorfose.

• Etimoloxía: do grego antigo ἀναμόρφωσις (anamórphōsis, "transformación").

• Pronuncia: /anamoɾˈfɔse̝/ (AFI)

Substantivo feminino

anamorfose (sg: anamorfose; pl: anamorfoses)

1. Deformación óptica dunha imaxe de tal xeito que, por algún medio, pode verse a figura sen esta deformación, por exemplo usando un espello curvo, compresión ou cambio do punto de vista.
2. (Botánica) Forma anormal dunha planta que a fai case irrecoñecible.

Traducións

• Alemán: Anamorphose ^(de).
• Castelán: anamorfosis ^(es).
• Catalán: anamorfosi ^(ca).
• Finés: anamorfoosi ^(fi).
• Francés: anamorphose ^(fr).
• Húngaro: anamorfózis ^(hu).
• Ido: anamorfoso ^(io).
• Inglés: anamorphosis ^(en).
• Italiano: anamorfosi ^(it).
• Neerlandés: anamorfose ^(nl).
• Polaco: anamorfoza ^(pl).
• Portugués: anamorfose ^(pt).
• Ruso: анаморфоз ^(ru).
• Xaponés: アナモルフォーシス ^(ja).