deformación

Galego

• Etimoloxía: do latín deformātio, deformatiōnis (deformación, desfiguración), derivado do latín deformāre (deformar).

• Pronuncia: /defoɾmaˈθjoŋ/ (AFI)

Substantivo feminino

deformación (sg: deformación; pl: deformacións)

1. Acción e efecto de deformar ou deformarse.
2. (Física) Modificación da forma ou as dimensións dun sistema baixo a acción dunha forza ou xente externos.
   • Exemplo: A deformación dun resorte por tracción.
     
     
3. (Medicina) Alteración das características morfolóxicas dunha parte do organismo.
   • Exemplo: Como consecuencia da artrite amosaba grandes deformacións nos cotobelos.
     
     
4. (Antropoloxía) Resultado de certas prácticas dalghunhas sociedades, efectuadas coa finalidade de modelar unha parte do corpo.
   • Exemplo: Unha das deformacións máis coñecidas é a que sufrían as nenas da China tradicional, ás que se lles vendaban os pés para evitaren que estes acadaran o seu normal desenvolvemento.
     
     
5. (Cristalografía) Adopción de formas cristalográficas irregulares (é dicir, non idiomorfas) por parte dun mineral, impostas polas circunstancias externas do medio en que se realiza a súa xénese.
6. (Xeoloxía) Cambio de forma dunha rocha ou dunha formación debido a unha forza de orixe tectónica. Pode ser descontinua, se conduce a fracturas, ou continua, cando se manifesta sobre todo por dobras.

Termos relacionados

• deformación continua
• deformación descontinua
• diáclase
• dobra
• falla
• fractura

Traducións

• Alemán: Entstellung ^(de), Missbildung ^(de)
• Castelán: deformación ^(es)
• Catalán: deformació ^(ca)
• Francés: déformation ^(fr)
• Inglés: deformation ^(en)
• Italiano: deformazione ^(it)
• Portugués: deformação ^(pt)

Castelán

Substantivo feminino

deformación (sg: deformación; pl: deformaciones)

1. Deformación.