azucrar

Galego

• Etimoloxía: de «azucre».

• Pronuncia: /aθuˈkɾaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

azucrar

1. Botarlle azucre ou outra substancia doce a [algo].

Traducións

• Alemán: zuckern ^(de)
• Castelán: azucarar ^(es)
• Catalán: ensucrar ^(ca)
• Francés: sucrer ^(fr)
• Inglés: sugar ^(en)
• Italiano: zuccherare ^(it)
• Neerlandés: suikeren ^(nl)
• Portugués: açucarar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	azucrar
Xerundio	azucrando
Participio	azucrado, azucrada, azucrados, azucradas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	azucro	azucras	azucra	azucramos	azucrades	azucran
	Copretérito	azucraba	azucrabas	azucraba	azucrabamos	azucrabades	azucraban
	Pretérito	azucrei	azucraches	azucrou	azucramos	azucrastes	azucraron
	Antepretérito	azucrara	azucraras	azucrara	azucraramos	azucrarades	azucraran
	Futuro	azucrarei	azucrarás	azucrará	azucraremos	azucraredes	azucrarán
	Pospretérito	azucraría	azucrarías	azucraría	azucrariamos	azucrariades	azucrarían
Modo Subxuntivo	Presente	azucre	azucres	azucre	azucremos	azucredes	azucren
	Pretérito	azucrase	azucrases	azucrase	azucrásemos	azucrásedes	azucrasen
	Futuro	azucrar	azucrares	azucrar	azucrarmos	azucrardes	azucraren
Modo Imperativo	Afirmativo		azucra	azucre1	azucremos	azucrade	azucren1
	Negativo		azucres	azucre1	azucremos	azucredes	azucren1
Infinitivo conxugado		azucrar	azucrares	azucrar	azucrarmos	azucrardes	azucraren

1 Vostede(s)