azucre branco

Galego

• Etimoloxía: composto de "azucre" e "branco".

Locución substantiva masculina

azucre branco (sg: azucre branco; pl: azucres brancos)

1. (Alimentación) Azucre de cor branca obtido cun refinado co que se desbotan elementos da planta de orixe tales como sales minerais e oligoelementos naturais ficando unha substancia moi concentrada.

Traducións

• Castelán: azúcar blanco ^(es), azúcar blanca ^(es), azúcar blanquilla ^(es)
• Francés: sucre blanc ^(fr)
• Inglés: white sugar ^(en)
• Portugués: açúcar branco ^(pt)