belaruso

Galego

Mapa de Belarús.
En azul escuro, falantes da lingua belarusa maioritarios.
En azul claro, falantes minoritarios

• Etimoloxía: de Belarús e -uso.

• Pronuncia: /be.la.ˈɾu.so̯/ (AFI)

Adxectivo

belaruso (ms: belaruso; mpl: belarusos; fs: belarusa; fpl: belarusas)

1. Da república de Belarús ou dos seus habitantes.
   • Exemplo: A declaración de independencia belarusa foi feita o 25 de agosto de 1991. Os belarusos son aliados dos rusos.
     
     

Substantivo

belaruso (ms: belaruso; mpl: belarusos; fs: belarusa; fpl: belarusas)

1. Persoa natural ou habitante de Belarús.
   • Exemplo: Tenista belarusa.
     
     

Substantivo masculino

belaruso

1. Lingua falada en Belarús e nalgúns territorios próximos de Polonia, Rusia, Ucraína, Estonia e Lituania.
   • Exemplo: O léxico do belaruso está maís relacionado co ucraíno ca co ruso.
     
     

Observacións

Para todas as acepcións é sinónimo bielorruso.