bonito do norte

Galego

Bonito do Norte

• Etimoloxía: composto de bonito e norte

Locución substantiva masculina

bonito do norte (sg: bonito do norte; pl: bonitos do norte)

1. (Ictioloxía, alimentación) Peixe mariño do grupo dos túnidos, da familia dos escómbridos. Ten unha lonxitude de até 140 cm e un peso de até 60 kg, diferenciándose do atún vermello (o común) pola aleta pectoral máis grande que a da do atún común e unhas raias oblicuas de cor escura en ambos lados da zona dorsal. Atópase nas augas tropicais e nos océanos temperados, e no Mar Mediterráneo. A súa carne é moi apreciada na cociña.

Observacións

• A pesar do nome, non ten nada que ver coa especie dos bonitos.

Sinónimos

• albacora
• atún branco

Traducións

• Nome científico: Thunnus alalunga
• Alemán: Weiße Thun ^(de)
• Castelán: atún blanco ^(es), bonito del norte ^(es)
• Catalán: bacora ^(ca), bacoreta ^(ca), ullada ^(ca), tonyina blanca ^(ca)
• Francés: germon ^(fr), thon blanc ^(fr)
• Inglés: albacore ^(en)
• Italiano: alalunga ^(it)
• Neerlandés: witte tonijn ^(nl)
• Portugués: albacora ^(pt)
• Vasco: hegaluzea ^(eu), atunzuria ^(eu)

Véxase tamén

• Apéndice: Animais