brillantez

Galego

• Etimoloxía: de brillante.

• Pronuncia: /bɾi.ʎan.ˈteθ/ ou /bɾi.ʎan.ˈtes/ (AFI)

Substantivo masculino

brillantez (sg: brillo; pl: brillos)

1. Luz emitida ou reflectida por un obxecto.
2. (Figurado) Característica que destaca ou sobresae.
   • Sinónimos: esplendor, fulgor, refulxencia, resplandor.

Sinónimos

• brillo

Traducións

• Alemán: Glanz ^(de)
• Castelán: brillo ^(es), brillantez ^(es)
• Chinés: 华晨 ^(zh), 亮度 ^(zh)
• Francés: éclat ^(fr), brillance ^(fr), luminosité ^(fr)
• Inglés: shine ^(en), brilliance ^(en), brightness ^(en)
• Italiano: splendore ^(it), brillantezza ^(it), luminosità ^(it)
• Portugués: brilhantez ^(pt), brilho ^(pt), esplendor ^(pt)