Grafías semellantes:     Candela ,    candéla ,    candèla ,    candelă

Galego

  •   Pronuncia: /kanˈdɛla̝/ (AFI)

  Substantivo feminino

candela (sg: candela; pl: candelas)

  1. (Física) (Metroloxía) Unidade de intensidade luminosa do Sistema Internacional de Unidades, de símbolo cd. É a intensidade luminosa dunha fonte que emite cunha intensidade enerxética de 1/683 W/sr, equivalente a un lumen por estereorradián.

Sinónimos

Termos relacionados

Traducións


Véxase tamén

Bretón

  Substantivo

candela

  1. (Física) (Metroloxía) Candela.

Castelán

  Substantivo feminino

candela (sg: candela; pl: candelas)

  1. (Física) (Metroloxía) Candela.

Catalán

  •   Pronuncia: or.: /kənˈdɛ.ɫə/; occ.: /kanˈdɛ.ɫa/ (AFI)

  Substantivo feminino

candela (sg: candela; pl: candeles)

  1. Candea.
  2. (Física) (Metroloxía) Candela.

Danés

  Substantivo

candela

  1. (Física) (Metroloxía) Candela.

Francés

  Substantivo feminino

candela (sg: candela; pl: candelas)

  1. (Física) (Metroloxía) Candela.

Variantes

Indonesio

  Substantivo

candela

  1. (Física) (Metroloxía) Candela.

Inglés

  Substantivo

candela (sg: candela; pl: candelas)

  1. (Física) (Metroloxía) Candela.

Italiano

  •   Pronuncia: /kan'dela/ (AFI)

  Substantivo feminino

candela (sg: candela; pl: candele)

  1. Candea.
  2. Buxía.
  3. (Física) (Metroloxía) Candela.
  4. (Vulgar) Mocos.

Latín

  •   Pronuncia: /kanˈdeː.la/ (AFI)

  Substantivo

candela

  1. Luz dunha candea.
  2. Lume.
  3. Corda cuberta de cera.

Neerlandés

  Substantivo

candela

  1. (Física) (Metroloxía) Candela.

Noruegués

  Substantivo

candela

  1. (Física) (Metroloxía) Candela.

Noruegués nynorsk

  Substantivo

candela

  1. (Física) (Metroloxía) Candela.

Portugués

  Substantivo feminino

candela (sg: candela; pl: candelas)

  1. (Física) (Metroloxía) Candela.

Sueco

  Substantivo

candela

  1. (Física) (Metroloxía) Candela.