cera

Galego

Velas de cera.

• Etimoloxía: do latín cera.

• Pronuncia: [ 'θe.ɾa ] (AFI)

Substantivo feminino

cera (sg: cera; pl: ceras)

1. (Química) Lípido simple, éster dun ácido graxo cun alcohol alifático de cadea longa, que se localiza nos animais e que se obtén dos vexetais e dos minerais. É moi resistente aos axentes químicos e presenta un alto poder calorífico.
2. Substancia segregada por catro parellas de glándulas no abdome das abellas obreiras coa que estas constrúen as colmeas.
3. Substancia que se obtén da mestura de cera¹ e que se emprega para a conservación da madeira e dos metais.

Traducións

• Francés: cire ^(fr).

Asturiano

• Etimoloxía: do latín cera.

Substantivo feminino

cera (sg: cera; pl: ceras)

1. Cera.

Castelán

• Etimoloxía: do latín cera.

• Pronuncia: [ 'θe.ɾa ] (AFI)

Substantivo feminino

cera (sg: cera; pl: ceras)

1. Cera.

Catalán

• Etimoloxía: do latín cera.

Substantivo feminino

cera (sg: cera; pl: ceres)

1. Cera.

Italiano

• Etimoloxía: do latín cera.

• Pronuncia: /ˈtʃera/ (AFI)

Substantivo feminino

cera (sg: cera; pl: cere)

1. Cera.

Latín

• Etimoloxía: do grego antigo κηρός.

Substantivo

cera

1. Cera.

Portugués

• Etimoloxía: do latín cera.

• Pronuncia: /ˈse.ɾa/ (AFI)

Substantivo feminino

cera (sg: cera; pl: ceras)

1. Cera.

Polaco

Substantivo feminino

cera

1. Complexión.