canelón

Galego

• Etimoloxía: do latín cannellone.

• Pronuncia: [kaneˈloŋ] (AFI)

Substantivo masculino

canelón (sg: canelón; pl: canelóns)

1. (Alimentación) Pasta alimenticia de fariña de trigo en forma de lámina delgada e de forma rectangular, que unha vez cocida, se envolve ou enrola un recheo, e se cociña no forno cuberta de bechamel e queixo relado.

Observacións

• Adoita usarse en plural.

Traducións

• Alemán: Cannelloni ^(de)
• Castelán: canelón ^(es)
• Francés: cannelloni ^(fr)
• Inglés: cannelloni ^(en)
• Italiano: cannellone ^(it), cannelloni ^(it)
• Polaco: cannelloni ^(pl)
• Portugués: canelão ^(pt)
• Vasco: kaneloi ^(eu)