Galego

  •   Pronuncia: /kaɾakɔleˈaɾ/ (AFI)

  Verbo intransitivo

caracolear

  1. Dar un cabalo xiros sobre si mesmo ou movementos circulares.
  2. Facer movementos en círculos unha persoa.

Traducións

Conxugación


Castelán

  Verbo

caracolear

  1. Caracolear.