corna

Galego

• Pronuncia: /ˈkɔɾna̝/ (AFI)

Substantivo feminino

corna (sg: corna; pl: cornas)

Vaca cachena, caracterizada pola súa cornamenta.

Charonia lampas

1. (Zooloxía) Apéndice duro, par, na cabeza dos ruminantes, formado sobre un soporte óseo sobre o óso frontal. Por extensión, substancia da que está feito o corno.
   • Sinónimos: corno, hasta.
   • Exemplo: A vaca, para ser leiteira, ten que ter o teto longo, corna aguzada e fociño mocho.
     
     
2. (Zooloxía) Conxunto dos dous cornos dunha res, así como a súa disposición.
   • Sinónimos: cornamenta, encornadura.
   • Exemplo: A vaca ten mala corna, cun corno máis alto có outro.
     
     
3. (Agricultura) Corno de vaca, baleirado e con auga, que se utiliza para levar a pedra de afiar.
   • Sinónimos: corno.
4. Cuncha do molusco Charonia lampas, de ata 25 cm de lonxitude, que se fura pola punta e se utiliza como buguina.
   • Sinónimos: apupo, bucina, bucio, buguina, corno.
   • Exemplo: Xa se escoita a corna da pescantina; imos por unhas fanecas.
     
     

Termos relacionados

• corno, cornamenta, encornadura
• cornear, encornar, escornar
• cornecho, cornello, cornella, corneta, cornete, cornetada, corniño, cornizó
• córneo
• cornudo
• corno da abundancia
• poñer os cornos (a alguén)
• poñerse de cornos (con alguén)
• poñer (a alguén) nos cornos da lúa

Traducións

• Castelán: (1) cuerno ^(es), asta ^(es); (2) cornamenta ^(es), cuerna ^(es); (4) caracola ^(es)