desacostumar

Galego

• Etimoloxía: de acostumar e o prefixo des-.

• Pronuncia: /desakostuˈmaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

desacostumar

1. Facer perder un hábito ou costume.

Sinónimos

• desafacer, desavezar, deshabituar

Antónimos

• acostumar, afacer, habituar

Verbo pronominal

desacostumarse

1. Perder un hábito ou costume.
   • Sinónimos: desafacerse, desavezarse, deshabituarse.
   • Antónimos: acostumarse, afacerse, habituarse.
2. Perder ou quedar sen capacidade para enfrontar ou aturar algo.
   • Sinónimos: desafacerse, deshabituarse.
   • Antónimos: acostumarse, afacerse, habituarse.

Termos relacionados

• desacostumado

Traducións

• Castelán: desacostumbrar ^(es).
• Catalán: desacostumar ^(ca)
• Italiano: disabituare ^(it)
• Portugués: desacostumar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	desacostumar
Xerundio	desacostumando
Participio	desacostumado, desacostumada, desacostumados, desacostumadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	desacostumo	desacostumas	desacostuma	desacostumamos	desacostumades	desacostuman
	Copretérito	desacostumaba	desacostumabas	desacostumaba	desacostumabamos	desacostumabades	desacostumaban
	Pretérito	desacostumei	desacostumaches	desacostumou	desacostumamos	desacostumastes	desacostumaron
	Antepretérito	desacostumara	desacostumaras	desacostumara	desacostumaramos	desacostumarades	desacostumaran
	Futuro	desacostumarei	desacostumarás	desacostumará	desacostumaremos	desacostumaredes	desacostumarán
	Pospretérito	desacostumaría	desacostumarías	desacostumaría	desacostumariamos	desacostumariades	desacostumarían
Modo Subxuntivo	Presente	desacostume	desacostumes	desacostume	desacostumemos	desacostumedes	desacostumen
	Pretérito	desacostumase	desacostumases	desacostumase	desacostumásemos	desacostumásedes	desacostumasen
	Futuro	desacostumar	desacostumares	desacostumar	desacostumarmos	desacostumardes	desacostumaren
Modo Imperativo	Afirmativo		desacostuma	desacostume1	desacostumemos	desacostumade	desacostumen1
	Negativo		desacostumes	desacostume1	desacostumemos	desacostumedes	desacostumen1
Infinitivo conxugado		desacostumar	desacostumares	desacostumar	desacostumarmos	desacostumardes	desacostumaren

1 Vostede(s)

Catalán

• Etimoloxía: de acostumar e o prefixo des-.

Verbo

desacostumar

1. Desacostumar.

Portugués

• Etimoloxía: de acostumar e o prefixo des-.

Verbo

desacostumar

1. Desacostumar.