garduñar

Galego

Verbo pronominal

garduñarse

1. Riscarse a pel coas uñas ou cun obxecto punzante, deixando unha ferida ou unha marca temporal.
   • Sinónimos: gaduñarse, rabuñarse.

Traducións

• Castelán: arañarse ^(es).

Verbo transitivo

garduñar

1. Riscar a pel coas uñas ou cun obxecto punzante, deixando unha ferida ou unha marca temporal.
   • Sinónimos: esgaduñar, gaduñar, rabuñar.
   • Termos relacionados: agatuñar.

Traducións

• Castelán: arañar ^(es).
• Francés: griffer ^(fr), égratigner ^(fr).
• Inglés: scratch ^(en).
• Portugués: esgadanhar ^(pt).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	garduñar
Xerundio	garduñando
Participio	garduñado, garduñada, garduñados, garduñadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	garduño	garduñas	garduña	garduñamos	garduñades	garduñan
	Copretérito	garduñaba	garduñabas	garduñaba	garduñabamos	garduñabades	garduñaban
	Pretérito	garduñei	garduñaches	garduñou	garduñamos	garduñastes	garduñaron
	Antepretérito	garduñara	garduñaras	garduñara	garduñaramos	garduñarades	garduñaran
	Futuro	garduñarei	garduñarás	garduñará	garduñaremos	garduñaredes	garduñarán
	Pospretérito	garduñaría	garduñarías	garduñaría	garduñariamos	garduñariades	garduñarían
Modo Subxuntivo	Presente	garduñe	garduñes	garduñe	garduñemos	garduñedes	garduñen
	Pretérito	garduñase	garduñases	garduñase	garduñásemos	garduñásedes	garduñasen
	Futuro	garduñar	garduñares	garduñar	garduñarmos	garduñardes	garduñaren
Modo Imperativo	Afirmativo		garduña	garduñe1	garduñemos	garduñade	garduñen1
	Negativo		garduñes	garduñe1	garduñemos	garduñedes	garduñen1
Infinitivo conxugado		garduñar	garduñares	garduñar	garduñarmos	garduñardes	garduñaren

1 Vostede(s)