rabuñar

Galego

• Pronuncia: [ra.βuˈɲaɾ] (AFI)

Verbo pronominal

rabuñarse

1. Riscarse a pel coas uñas ou cun obxecto punzante, deixando unha ferida ou unha marca temporal.
   • Sinónimos: gaduñarse, garduñarse.

Traducións

• Castelán: arañarse ^(es).

Verbo transitivo

rabuñar

1. Riscar a pel coas uñas ou cun obxecto punzante, deixando unha ferida ou unha marca temporal.
   • Sinónimos: esgaduñar, gaduñar, garduñar.
   • Termos relacionados: agatuñar.

Traducións

• Castelán: arañar ^(es).
• Francés: égratigner ^(fr), griffer ^(fr).
• Inglés: scratch ^(en).
• Portugués: esgadanhar ^(pt), arranhar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	rabuñar
Xerundio	rabuñando
Participio	rabuñado, rabuñada, rabuñados, rabuñadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	rabuño	rabuñas	rabuña	rabuñamos	rabuñades	rabuñan
	Copretérito	rabuñaba	rabuñabas	rabuñaba	rabuñabamos	rabuñabades	rabuñaban
	Pretérito	rabuñei	rabuñaches	rabuñou	rabuñamos	rabuñastes	rabuñaron
	Antepretérito	rabuñara	rabuñaras	rabuñara	rabuñaramos	rabuñarades	rabuñaran
	Futuro	rabuñarei	rabuñarás	rabuñará	rabuñaremos	rabuñaredes	rabuñarán
	Pospretérito	rabuñaría	rabuñarías	rabuñaría	rabuñariamos	rabuñariades	rabuñarían
Modo Subxuntivo	Presente	rabuñe	rabuñes	rabuñe	rabuñemos	rabuñedes	rabuñen
	Pretérito	rabuñase	rabuñases	rabuñase	rabuñásemos	rabuñásedes	rabuñasen
	Futuro	rabuñar	rabuñares	rabuñar	rabuñarmos	rabuñardes	rabuñaren
Modo Imperativo	Afirmativo		rabuña	rabuñe1	rabuñemos	rabuñade	rabuñen1
	Negativo		rabuñes	rabuñe1	rabuñemos	rabuñedes	rabuñen1
Infinitivo conxugado		rabuñar	rabuñares	rabuñar	rabuñarmos	rabuñardes	rabuñaren

1 Vostede(s)