gourmet

Galego

• Etimoloxía: voz francesa, de orixe descoñecida, talvez do francés antigo grommes (criado), ou do inglés antigo grom (mozo novo), influído polo francés gourmand.

• Pronuncia: /ɡuʁˈmɛ/ (AFI)

Reunión de persoas en torno a unha boa mesa. Óleo de Isaac Elias (1629). Rijksmuseum, Amsterdam.

Substantivo masculino

gourmet (sg: gourmet; pl: gourmets)

1. O que aprecia a cualidade, o refinamento dunha mesa, dunha boa comida.
   • Exemplo: Un bo gourmet.
     
     

Sinónimos

• gourmand

Termos relacionados

• epicuro
• gastrónomo
• sibarita