lucio

Grafías semellantes:     Lucio

Galego

lucio¹

Substantivo masculino

lucio (sg: lucio; pl: lucios)

1. (Alimentación) (Ictioloxía) Peixe de auga doce, unha especie de actinopterixio esociforme da familia dos esócidos. Ten un corpo longo, de forma case cilíndrica, e unha cabeza alongada, cunha boca coa forma do peteiro dun parrulo.

Nome científico

• Esox lucius (lucio europeo)

Traducións

• Abnaki occidental: kwenoza ^(abe)
• Alemán: Hecht ^(de)
• Altai: чортон ^(alt)
• Armenio: գայլաձուկ ^(hy)
• Atikamekw: kinocew ^(atj)
• Baskir: суртан ^(ba)
• Bretón: begeg ^(br), beked ^(br)
• Búlgaro: щука ^(bg)
• Casaco: шортан ^(kk)
• Castelán: lucio ^(es)
• Catalán: luci ^(ca)
• Checo: štika ^(cs)
• Chinés: 派克 ^(zh)
• Chuvaxo: çăрттан ^(cv)
• Corso: luzzu ^(co), lucciu ^(co)
• Danés: gedde ^(da)
• Eslovaco: šťuka ^(sk)
• Esloveno: ščuka ^(sl)
• Esperanto: ezoko ^(eo)
• Estoniano: haug ^(et)
• Feroés: gedda ^(fo)
• Finés: hauki ^(fi)
• Francés: brochet ^(fr)
• Galés: blaidd y dŵr ^(cy), penhwyad ^(cy)
• Grego: τούρνα ^(el)
• Húngaro: csuka ^(hu)
• Iacut: сордоҥ ^(sah)
• Ido: lucio ^(io)
• Inglés: pike ^(en)
• Irlandés: liús ^(ga), gailliasc ^(ga)
• Islandés: gedda ^(is)
• Italiano: luccio ^(it)
• Khakas: сортан ^(kjh)
• Kirguiz: чортон ^(ky)
• Kotava: krido ^(avk)
• Cumuco: чортан ^(kum)
• Letón: līdaka ^(lv)
• Lituano: lydeka ^(lt)
• Macedonio: штука ^(mk)
• Neerlandés: snoek ^(nl)
• Nogai: шортан ^(nog)
• Noruegués: gjedde ^(no)
• Polaco: szczupak ^(pl)
• Portugués: lúcio ^(pt)
• Romanés: stiuca ^(ro)
• Ruso: щука ^(ru)
• Saami do norte: hávga ^(se)
• Shor: шортан ^(cjs)
• Sueco: gädda ^(sv)
• Tártaro: чуртан ^(tt)
• Tofalar: шуруш ^(kim)
• Turco: turna balığı ^(tr)
• Ucraíno: щука ^(uk)
• Valón: brotchet ^(wa)
• Vasco: lutxo ^(eu)
• Xaponés: ノーザンパイク ^(ja)

lucio²

Substantivo masculino

lucio (sg: lucio; pl: lucios)

1. (Xeografía) Pequena concentración de auga que queda nas marismas cando baixa a marea.

Adxectivo

lucio (ms: lucio; mpl: lucios; fs: lucia; fpl: lucias)

1. De cor brillante.