número primo

Galego

• Etimoloxía: composto de número e primo.

• Pronuncia: /ˈnume̝ɾo̝ ˈpɾimo̝/ (AFI)

Locución substantiva masculina

número primo (sg: número primo; pl: números primos)

1. (Matemáticas) Número natural maior que 1 e que ten exactamente dous divisores positivos distintos: 1 e el mesmo. Dito doutro xeito, que só é divisible por si mesmo e pola unidade.

Traducións

• Alemán: Primzahl ^(de)
• Árabe: عدد أولي ^(ar)
• Canarés: ಅವಿಭಾಜ್ಯ ಸಂಖ್ಯೆ ^(kn)
• Castelán: número primo ^(es)
• Catalán: nombre primer ^(ca)
• Coreano: 소수 ^(ko)
• Danés: primtal ^(da)
• Finés: alkuluku ^(fi)
• Francés: nombre premier ^(fr)
• Galés: rhif cysefin ^(cy)
• Grego: πρώτος αριθμός ^(el)
• Húngaro: prímszám ^(hu)
• Indonesio: bilangan prima ^(id)
• Inglés: prime number ^(en)
• Irlandés: uimhir phríomha ^(ga)
• Italiano: numero primo ^(it)
• Neerlandés: priemgetal ^(nl)
• Polaco: liczba pierwsza ^(pl)
• Noruegués: primtall ^(no)
• Portugués: número primo ^(pt)
• Romanés: număr prim ^(ro)
• Ruso: простое число ^(ru)
• Sueco: primtal ^(sv)
• Turco: asal sayı ^(tr)
• Vasco: zenbaki lehen ^(eu)
• Vietnamita: số nguyên tố ^(vi)
• Xaponés: 素数 ^(ja)

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico das matemáticas