outorgar

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués outorgar, e este do latín vulgar *auctoricāre, derivado do latín auctorāre, 'autorizar'.

• Pronuncia: /ow.'toɾ.'ɣaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

outorgar

1. Doar ou permitir algo a alguén.
2. Dar algunha cousa, por dereito ou autoridade, a alguén algo desexado ou pedido.
3. (Dereito) Facer un contrato ou unha escritura ante notario.