piñata
Galego
- Etimoloxía: do italiano pignatta, e este derivado de pigna, 'piña', pola semellanza de forma das olas antigas con este froito.
- Pronuncia: /pi.ˈɲa.ta̯/ (AFI)
piñata
- Ola de barro, ou outro recipiente, chea de doces, que no baile de máscaras do primeiro domingo de Coresma, adoita colgarse do teito para que algúns dos concorrentes, cos ollos tapados, procuren rompela cun pau ou un bastón, e, por extensión, a que se pon nunha festa familiar ou de nenos.
- Exemplo: Meus pais, pola maña, puxeron no salón a piñata para a festa da tarde.
- Exemplo: Meus pais, pola maña, puxeron no salón a piñata para a festa da tarde.