piñeiro silvestre

Galego

• Etimoloxía: composto de piñeiro e silvestre.

• Pronuncia: /piˈɲejɾo̝ silˈβɛstɾe̝/ (AFI)

Locución substantiva masculina

piñeiro silvestre (sg: piñeiro silvestre; pl: piñeiros silvestres)

1. (Botánica) Árbore ximnosperma da familia das pináceas, de folla perenne. As acículas son moi curtas en comparación co piñeiro bravo (de 4 a 6 cm de lonxitude), ao igual que as piñas (de 5 a 6 cm). Os piñóns raramente pasan os 5 mm e a súa á abrangue entre os 12 e 17 mm. Recibe o seu outro nome común da cor encarnada da súa casca na parte superior do tronco (nas partes máis baixas ten tonalidade parda).

Nome científico

• Pinus sylvestris

Sinónimos

• piñeiro rubio

Traducións

• Alemán: Waldkiefer ^(de)
• Castelán: pino silvestre ^(es)
• Francés: pin sylvestre ^(fr)
• Inglés: Scots pine ^(en), Scotch pine ^(en), Baltic pine ^(en)
• Portugués: pinheiro-silvestre ^(pt)