pistilo

Galego

Flor de Malva neglecta á que lle sacaron os petalos. No centro e de cor verde e morada, o pistilo.

• Etimoloxía: do latín científico pistillum, e este do latín pistillus 'man do morteiro', por comparación da forma.

• Pronuncia: /pis.ˈti.lo/ (AFI)

Substantivo masculino

pistilo (sg: pistilo; pl: pistilos)

1. (Botánica) Órgano feminino vexetal das flores completas que, xeralmente, ocupa o centro da flor e está formado por un ou máis carpelos. Na súa base encóntrase o ovario e no seu ápice o estigma, frecuentemente sostido por un estilo. O seu conxunto forma o xineceo.
   • Exemplo: O pistilo está arrodeado de estames.
     
     

Termos relacionados

pistilado, pistilar, pistilífero