pretorio

Galego

• Etimoloxía: do latín praetorium, de praetor.

• Pronuncia: /pɾeˈtɔɾjo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

pretorio (sg: pretorio; pl: pretorios)

1. (Historia) Lugar onde vivía e traballaba un pretor.
2. (Historia) Nome da tenda dun xeneral nun campamento romano, normalmente situada na zona central.
3. (Historia) Palacio onde vivía e traballaba un gobernador dunha provincia romana.
4. (Historia) Residencia de fóra da cidade do emperador.
5. (Historia) Fortaleza construída pola fronteira do Imperio Romano.

Traducións

• Alemán: Praetorium ^(de)
• Castelán: pretorio ^(es)
• Catalán: pretori ^(ca)
• Francés: prétoire ^(fr)
• Inglés: praetorium ^(en), pretorium ^(en)
• Italiano: pretorio ^(it)
• Portugués: pretório ^(pt)
• Vasco: pretorio ^(eu)