rubio

Galego

Muller rubia.

• Etimoloxía: do latín rubidum.

• Pronuncia: /ˈruβjo̝/ (AFI)

Adxectivo

rubio (ms: rubio; mpl: rubios; fs: rubia; fpl: rubias)

1. Da primeira cor do espectro solar, cunha lonxitude de onda está entre 627 e 770 nm.
   • Observacións: non confundir con louro.
   • Exemplo: A cor rubia do sangue da vítima tinguía o chan.
     
     
   • Sinónimos: colorado, encarnado, vermello.
2. [Persoa] co cabelo de cor vermella.

Traducións

• Alemán: (1) Rot ^(de).
• Castelán: (1) rojo ^(es) (2) pelirrojo ^(es).
• Francés: (1) rouge ^(fr).
• Inglés: (1) red ^(en).
• Italiano: (1) rosso ^(it).
• Náhuatl: chichiltic ^(nah)
• Portugués: (1) vermelho ^(pt) (2) ruivo ^(pt).

Substantivo masculino

rubio (sg: rubio; pl: rubios)

1. Primeira cor do espectro solar, cunha lonxitude de onda está entre 627 e 770 nm.
   • Sinónimos: colorado, encarnado, vermello.

Traducións

• Alemán: Rot ^(de).
• Castelán: rojo ^(es).
• Francés: rouge ^(fr).
• Inglés: red ^(en).
• Italiano: rosso ^(it).
• Portugués: vermelho ^(pt).

Termos relacionados

• paporrubio.

Castelán

• Etimoloxía: do latín rubeus.

• Pronuncia: /ˈru.βjo/ (AFI)

Adxectivo

rubio (ms: rubio; mpl: rubios; fs: rubia; fpl: rubias)

1. Louro.