espectro

Galego

• Etimoloxía: do latín spectrum.

• Pronuncia: /es.'pɛk.tɾo̯/ (AFI)

Substantivo masculino

espectro (sg: espectro; pl: espectros)

1. Imaxe dunha persoa morta.
2. Alma dun defunto.
3. Visión ou imaxe fantasmal.
4. Persoa moi fraca.
5. Posibilidade de que algo ocorra en calquera momento, que provoca unha sensación xeral de medo, preocupación, etc., por constituír unha grave ameaza.
6. (Física) Sucesión de radiacións de distinta frecuencia, intensidade, lonxitude de onda, etc., que resultan da descomposición dun fenómeno físico que se transmite por ondas.
7. (Física) Distribución de radiación que resulta da descomposición dun feixe de luz nas súas compoñentes de distintas.
8. (Física) Imaxe gráfica ou fotográfica en que aparecen representados os trazos que definen un fenómeno físico.
9. (Medicina) Campo de acción terapéutica dun medicamento, especialmente dun antibiótico.

Observacións

Nas cinco primeiras acepcións seu sinónimo é fantasma.

Termos relacionados

espectro antibiótico, espectro continuo, espectro de absorción, espectro de emisión, espectro de masas, espectro luminoso, espectro solar, espectro visíbel.